Alimentatie kan zijn kinderalimentatie of partneralimentatie.
Kinderalimentatie is de bijdrage die beide ouders naar draagkracht betalen in de kosten van minderjarige of studerende kinderen.
Partneralimentatie gaat over het inkomen en de kosten van levensonderhoud van de ex-partners na scheiding.
Wettelijk hebben ouders een verplichting hun kinderen te onderhouden tot zij 18 jaar (meerderjarig) zijn en daarna van 18 tot 21 jaar voor studerende kinderen. Hoe hoog de uitgaven voor kinderen zijn kan worden berekend aan de hand van de feitelijke betalingen die worden gedaan, maar er is ook een objectieve tabel om de kinderkosten voor minderjarigen vast te stellen. Deze tabel is gebaseerd op het gezamenlijk gezinsinkomen tijdens huwelijk en de leeftijd van de kinderen. Uit de tabel kan het bedrag aan kinderkosten per maand worden afgelezen. Dit bedrag wordt de behoefte van de kinderen genoemd en is het startpunt voor afspraken tussen ouders over of vaststelling door de rechter van
kinderalimentatie.
De kosten van levensonderhoud van ex-partners na scheiding zijn in basis de boodschappen, de woonkosten, de nutsvoorzieningen en de (ziektekosten) verzekering. Volgens de huidige wettelijke regeling wordt daarnaast gekeken naar uitgaven die tijdens het huwelijk of geregistreerd partnerschap gewoon waren, bijvoorbeeld kosten van een auto, vakantie en andere uitgaven passend bij de leefstijl. Voor het betalen van die kosten is inkomen nodig. Als één van de partners dit inkomen niet of onvoldoende heeft en zelf na scheiding ook niet kan krijgen, praten we over behoefte aan
partneralimentatie.